Terytorialny system podatkowy to system w którym opodatkowany jest jedynie dochód, który osiągnięto w granicach państwa
Przykład 1: polski programista przeprowadza się do Panamy i pracuje stamtąd zdalnie dla amerykańskiego pracodawcy, nie zapłaci on wtedy żadnego podatku dochodowego
Przykład 2: polski przedsiębiorca przeprowadza się na Seszele i stamtąd wypłaca dywidendy lub pensję ze swojej polskiej spółki, nie zapłaci on wtedy żadnego podatku dochodowego
Przykład 3: polski obywatel przeprowadza się do Singapuru i pracuje dla lokalnej firmy, wtedy będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy w Singapurze
Przykład 4: polski obywatel przeprowadza się do Singapuru i prowadzi tam lokalną działalność, przykładowo otwiera tam restauracje, wtedy będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy w Singapurze
Powyższe przykłady dotyczą sytuacji gdy zostały spełnione warunki zmiany rezydencji podatkowej. Szczegóły opisano we wcześniejszym artykule.
Kraje gdzie obowiązuje terytorialny system podatkowy to:
Angola, Anguilla, Belize, Bermudy, Bhutan, Boliwia, Botswana, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Kostaryka, Demokratyczna Republika Konga, Dżibuti, Eswatini, Gruzja, Grenada, Gwatemala, Gwinea Bissau, Hong Kong, Liban, Libia, Makau, Malawi, Wyspy Marshalla, Mikronezja, Namibia, Nauru, Nikaragua, Palau, Palestyna, Panama, Paragwaj, Święta Helena, Wniebowstąpienie i Tristan da Cunha, Seszele, Singapur, Somali, Syria, Tokelau, Tuvalu, Zambia
Natomiast kraje gdzie nie ma żadnych podatków dochodowych to:
Antigua i Barbuda, Bahamy, Bahrajn, Brunei, Kajmany, Kuwejt, Monako, Oman, Sahara Zachodnia, Wyspy Pitcairn, Katar, Święty Barthélemy, Saint Kitts i Nevis, Wyspy Turks i Caicos, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Vanuatu, Watykan, Wallis i Futuna